روز شماره چهارم با تاخیر زیاد (اغاز داستان زندگی )

مدتی هست نبوده اما به جد در گیر بودم و مجال نبوده قطعا این هم در نوع خودش قشنگ هست و هم نشون دهنده یک ضعف در من یعنی عدم توان مدریت هست .خب بلاخر اینکه این مشکل رو می دونم خودش یه جور راه حله باید روش مترکز بشم که حلش کنم و حتی در بلند مدت تبدیلش کنم به نقطه قوت حتی .

یادمه جای شنیدم ما ادم ها مشمول ضمه ای غشقیم و چقدر قشنگ

بیا یه مروری کنیم به برنامه های بلند مدت من یعنی برنامه های مهم و اساسی که انگاری باید شروع کنم اینجت زیاد ازش بنویسم و بگم 

*.خب ارشد قبول شدن برای من خیلی مهمه مخصوصا قبولی توی تهران چون هم برای ادامه حیاتم بهش نیاز دارم هم برای بهتر و درست زندگی کردن وموفق شدن 

*.خب از اونجایی که مدت زیادی هست که دلم  میخواد مقاله ای پروژه ای چیزی مرتب با سیستم های عصبی رو شروع کنم اما هر بار بی نتیجه مونده این بار مشخصا دلم میخواد یه ارتیکل خیلی سطح خوب تو این زمینه به نام خودم بنویسم ....

*باید چالش های برنامه نویس پایتونم رو  خیلی جدی دنبال کنم بلاخره یه روزی که خیلیم دور نیس قراره این برنامه نویس حرفه ای پایتون بودم عصای دستم بشه .

*بالابردن سطح سواد و درک  شخصیت برام همیشه مهم بوده که باید جدی براش وقت گذاشت:یاد کتاب جاده ای به سوی شخصیت افتادم عجب کتابی بوداااا:

*همیشه دلم میخواست با یه چیز های خاض خودم شناخنه بشم باید رو اینم کار کنم

*‌این ترمی که گذشت تی ای بودم و خیلیم بد نبودم خدا رو شکر سطح خیلی خوبی داشتم باید تدریس کردن ارایه دادن و رو به صورت جدی دنبال کنم و تبدیلش کنم به نقطعه قوتم .

راستی تا الان نگفتم چیکاره ام چی میخونم اخه من می نویسم که خودم یه روزی بخونم اگه شما هم دارید می خونید پس من خیلی مسولیتم سنگین تره توی جلو بردن این داستان زندگی 

معرفی کنم:

ساند کلود 

soundcloud.com

تموم